Noc ognia – Eric Emmanuel Schmitt

 Eric-Emmanuel Schmitt to jeden z najpopularniejszych, współczesnych pisarzy francuskich. Jego powieści z roku na rok zyskują coraz więcej fanów. Wszystko przez piękne opowieści napisane przystępnym i nienachalnym językiem. W każdej z nich – niezależnie czy jest to zbiór opowiadań czy dłuższa forma literacka, autor porusza ważkie tematy, często ocierając się o problemy natury filozoficznej. A jaka jest Noc ognia? Jest osobista, piękna i przejmująca. To opowieść oparta na przeżyciach autora sprzed 28 lat.

Biorąc do ręki tę niepozorną książkę możemy przeczytać, że nikt nie możne pójść na pustynię i powrócić jako ta sama osoba… ile jest w tym prawdy? Ja najprawdopodobniej o tym się nigdy nie przekonam, ale czytając Noc ognia możemy się przekonać, że za tymi słowami kryje się coś, można by rzec mistycznego. Ale o tym za chwilę.

Eric-Emmanuel Schmitt w 1989 roku wyruszył do Algierii. To właśnie tam zbierano materiały i szukano miejsca idealnego do kręcenia filmu o Charlesie de Foucauld, francuskim misjonarzu przez wiele lat żyjącym wśród muzułmańskich Tuaregów. Jego śladami podąża Schmitt. Wyprawa na pustynie początkowo przebiega spokojnie – wraz z przewodnikiem i innymi członkami eskapady autor poznaje pustynię – miejsce przed którym należy czuć szacunek i respekt, inaczej staje się niebezpieczne… Na każdym kroku czekają pułapki natury – od jadowitych zwierząt począwszy, na możliwości zgubienia się… I to właśnie przydarza się autorowi, gubi się na bezkresnej pustyni i spędza na niej samotną noc. W czasie tej nocy ma możliwość przemyślenie swojego życia. Dochodzi w nim do wewnętrznej przemiany, która będzie rzutowała na jego dalsze życie.

Noc ognia to książka niezwykle intymna, osobista i pełna filozoficznych przemyśleń. Jest pełna piękna i eteryczna, ociera się o problemy egzystencjonalne. Autor opisuje w niej swoje przeżycia, które rzuciły cień na jego dalsze życie, sprawiły zmianę jego poglądów na jedne z najważniejszych dla każdego z nas kwestie. Czyta się ją bardzo przyjemnie, ale książka daje też do myślenia. Sami też zaczynamy się zastanawiać nad tym, co jest dla nas najważniejsze, co jest prawdziwe i warte zachodu.

Za udostępniony egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.