Dziewczyna, która pokonała ISIS – F. Khalaf, A. C. Hoffmann

W ostatnich miesiącach pojawia się coraz więcej publikacji dotyczących kobiet, które uciekły z niewoli ISIS. Jedną z najnowszych jest propozycja Wydawnictwa Prószyński i ska Dziewczyna, która pokonała ISIS. Książka opowiada historię młodej Faridy, której cudem udało się uciec z najbardziej niebezpiecznych terenów okupowanych przez członków ISIS.

Dziewczyna, która pokonała ISIS opowiada historię Faridy oraz jej przyjaciółki Evin, które wspólnie trafiły do niewoli. Wszystko zaczęło się od tego, że w pobliżu rodzinnej wioski Faridy zaczęły zbierać się oddziały żołnierzy Państwa Islamskiego. Mieszkańcom Kocho obiecano, że nic im się nie stanie, kiedy oddadzą posiadaną przez siebie broń. Jednakże był to jedynie pretekst to „bezkrwawego” zajęcia wioski. Mężczyźni i kobiety nie mieli jak się bronić, więc nie stawiali oporu, gdy bojownicy ISIS wkraczali do Kocho. Kobiety zostały zamknięte w szkole, po czym podzielone na dwie grupy i wywiezione na targ niewolników. Wszystkich mężczyzn zastrzelono…

Historię Faridy spisała niemiecka dziennikarka, laureatka nagrody PEN, Andrea C. Hoffman. Młoda dziewczyna opowiada nie tylko o momencie porwania, ale także o tym, co ją spotkało w czasie, gdy przebywała w niewoli. To, co możemy usłyszeć dotyczy wielu kobiet, w szczególności jazydek zamieszkujących tereny położone w pobliżu granicy iracko-syryjskiej.

O sytuacji jazydów pisałam nieco więcej, przy okazji omawiania książki o podobnej tematyce, czyli Niewolnica ISIS, w której została opisana historia innej porwanej kobiety – Dżinan. Mimo podobnej tematyki książki te znacznie różnią się od siebie. Historia opowiedziana przez Dżinan skupia się na tym, co działo się w trakcie niewoli i mówi bardziej szczegółowo o tym, co dzieje się z kobietami po ucieczce. Farida opowiada również o życiu przed porwaniem, możemy się z tej książki dowiedzieć nieco więcej o wierzeniach jazydów.

Opowieść przedstawiona w książce Dziewczyna, która pokonała ISIS porusza. Pokazuje dramat kobiet, które wyznają „niewłaściwą” wiarę i przez to są postrzegane przez bojowników jako gorsze. Właśnie dlatego często zostają seksualnymi niewolnicami, a kiedy się znudzą „właścicielowi” są odsprzedawane dalej, aż wreszcie ich ciała i dusze są tak zniszczone, że nawet po wyzwoleniu czy ucieczce od oprawców, długo dochodzą do siebie. Niektóre z nich pod presją społeczną popełniają samobójstwa – bo przecież zostały zhańbione (pozbawione dziewictwa w czasie gwałtu), przez co przyniosły hańbę swojej rodzinie. Wielu pracowników społecznych stara się, by zmienić te poglądy. Jednak przed nimi jeszcze długa droga…

Za udostępniony egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Prószyński i ska.